Opleiding op maat op de afdeling Neurologie – ‘Nodig om goede patiëntzorg te leveren’
Op de afdeling Neurologie staat niet alleen de zorg voor patiënten centraal; ook de opleiding van toekomstige artsen, physician assistants, neurologen en technisch geneeskundigen heeft veel aandacht. Vrijwel iedereen die op de afdeling werkt, is op een of andere manier bezig met onderwijs geven of krijgen. Neurologen Sarah Vermeer en Eveline Zandbergen zijn vaste opleiders op de afdeling.
Neuroloog Eveline Zandbergen, student Sjan Teeselink en neuroloog Sarah Vermeer
De afdeling Neurologie leidt ‘studenten’ van verschillende niveaus op. Dat verschilt van co-assistenten (studenten geneeskunde die hun coschappen doen op de afdeling Neurologie), tot aan gediplomeerde dokters die zich verder specialiseren. Op dit moment zijn er op de afdeling Neurologie vier AIO’S (Arts In Opleiding tot Specialist), en acht ANIO’S (Arts Niet in Opleiding tot Specialist) werkzaam. Sarah legt uit: “Dat zijn dokters die na het behalen van hun artsendiploma kijken welk vak het best bij ze past. Ongeveer de helft van onze huidige ANIO’S denkt dat hij of zij neuroloog wil worden, dus die kunnen zo ontdekken of dit inderdaad wat voor ze is. Maar we hebben ook mensen die het nog niet goed weten, en hier eerst ervaring willen opdoen.”
Naast dokters, of bijna-dokters, worden ook verpleegkundigen, KNF-laboranten en Physician Assistants opgeleid. Sarah: “Die laatste groep zit als het ware tussen een verpleegkundige en een dokter in, en nemen bepaalde, vaak routinematige taken over van de dokter”, legt Sarah uit. “Ze hebben geen geneeskunde gestudeerd, maar bijvoorbeeld wel de opleiding verpleegkunde, fysiotherapie, maatschappelijk werk afgerond en hebben daarmee dus vaak wel ervaring in de zorg.”
Maatwerk
Een deel van de opleiding is standaard. Maar hoe verder een student komt, hoe meer maatwerk er nodig is. “Daarvoor houden we goed de vinger aan de pols bij de student”, vertelt Eveline. “Misschien dat iemand voor bepaalde overleggen meer of minder tijd nodig heeft, of meer wil zien van een bepaald ziektebeeld. Daar moet je het samen over hebben en tijd in investeren. En dat doen we graag, want we vinden het belangrijk om maatwerk te leveren. Het houdt de mensen niet alleen enthousiast; die goede ervaringen leiden ook weer tot nieuwe aanmeldingen.” De afdeling ontving daarvoor onlangs zelfs een pluim van de visitatiecommissie.
Die nieuwe aanmeldingen zijn overigens geen overbodige luxe, want landelijk is er een tekort aan ANIO’S. Sarah: “Omdat zij gemiddeld korter dan een jaar blijven, heb je meerdere plekken per jaar in te vullen. Tot nu toe lukt het hier om er steeds acht te hebben. Gelukkig maar, want ze zijn ook echt nodig om het werk op de afdeling en de roosters rond te krijgen. Oftewel: om met zijn allen goede patiëntenzorg te kunnen leveren.”
Regionale opleiding
Sommige mensen die worden opgeleid, kunnen blijven, maar dat is helaas niet altijd mogelijk. Als het niet lukt om ze op de eigen afdeling een plek aan te bieden, helpen Sarah en Eveline de studenten bij het vinden van een goede plek waar ze wel terechtkunnen. Dat kan ook buiten Rijnstate zijn, want de samenwerking met andere ziekenhuizen is goed. Zo is de afdeling in 2023 een regio-opleiding gestart samen met het Radboudumc en CWZ.
Sarah: “Steeds meer ziektebeelden worden niet meer in alle klinieken gezien. Wij zien in Rijnstate bijvoorbeeld geen ernstige neurotrauma, maar behandelen wel veel patiënten met MS. Maar uiteindelijk moet je als neuroloog alles zien en kunnen. Door hier een regio-opleiding van te maken, kunnen studenten meelopen in alle drie de ziekenhuizen, en zo veel ervaring opdoen.”
Dat klinkt alsof het veel tijd kost, het opleiden van al die mensen. “Dat klopt, maar het kleurt ook de dag”, lacht Sarah. “Het is leuk om met jonge mensen te werken, die brengen nieuwe energie met zich mee. Het houdt je ook scherp in je vak en je leert nieuwe dingen. Doordat de inhoud van de opleidingen verandert met de jaren, maar ook doordat we ook mensen opleiden buiten ons eigen vak, zoals technisch geneeskundigen of geriatrie. Zij komen met heel andere bagage, waar wij weer weinig van weten.”
Eveline: “Het coachen van zo’n student is ook weer een heel andere taak dan patiëntenzorg. Dat maakt het ook leuk om met een heel andere manier bezig te zijn met je vak.”